معرفی لونت یا لینت متحرک دستگاه تراش
لینت متحرک تراش که با نام‌های کمر بند یا لونت مرکزی ]به انگلیسی : [Steady Restنیز شناخته میشود، این ابزار در ماشینکاری برای پشتیبانی و تثبیت قطعات کار بلند و باریک در حین عملیات تراشکاری استفاده میشود.
هدف از ثابت نگه داشتن قطعه کار ، جلوگیری از خم شدن، پیچ خوردن یا لرزش قطعه کار در حین چرخش روی دستگاه تراش است. این امر به ویژه هنگام ماشینکاری قطعات بلند با قطر کوچک مانند شفت‌ها، لوله‌ها یا میله‌ها اهمیت دارد.
وقتی قطعه کار روی دستگاه تراش چرخانده میشود، نیروهای برشی ایجاد شده توسط ابزار برش می‌توانند باعث خم شدن یا لرزش قطعه کار شوند که این امر می‌تواند منجر به پایین آمدن کیفیت سطح کار، ابعاد نادرست یا حتی آسیب به قطعه کار یا دستگاه تراش شود. لینت متحرک، قطعه کار را در نقطه‌ای نزدیک‌تر به ابزار برش نگه می‌دارد و خطر انحراف یا لرزش را کاهش می‌دهد.
برخلاف لونت ثابت، لونت متحرک همزمان با ابزار برش و با پیروی از حرکت طولی سوپرت روی ریل تراش حرکت می‌کند. این نوع لینت برای عملیاتی مانند تراشکاری قطعات بلند ایده‌آل است. لینت متحرک ، پایداری دینامیکی عالی ارائه می‌دهد و حتی روی قطعات نازک یا شکننده، نتایج بی‌عیب و نقصی را تضمین می‌کن
لینت متحرک شامل یک پایه چدنی وکفشک نگهدارنده است که با قطعه کار تماس دارد و دو فک قابل تنظیم که قطعه کار را در جای خود نگه می‌دارند. بدنه چدنی روی کریج نصب شده است که در امتداد بستر دستگاه تراش حرکت می‌کند و به آن اجازه می‌دهد در نقاط مختلف در امتداد طول قطعه کار قرار گیرد.
مشخصات لینت یا کمر بندی ثابت
لینت ثابت شامل یک قاب و سه فک قابل تنظیم است که قطعه کار را پشتیبانی می‌کنند، همانطور که نشان داده شده است. یکی از اهداف لونت ثابت, جلوگیری از فنری شدن یا انحراف قطعه کار باریک و انعطاف‌پذیر است؛ هدف دیگر فراهم کردن تکیه‌گاه کمکی برای قطعه کار است تا امکان انجام برش‌های سنگین فراهم شود؛ و هدف سوم پشتیبانی از قطعه کار برای سوراخکاری، یا رزوه‌کاری داخلی است. بازوی بالایی که فک بالایی را در خود جای داده است را می‌توان به صورت لولایی باز کرد و از سر راه کنار زد تا قطعات یکسان بدون تنظیم فک‌ها قابل جدا شدن و تعویض باشند.
برای تنظیم لونت، ابتدا قسمتی از قطعه کار را که قرار است به عنوان سطح یاتاقان استفاده شود، ماشینکاری و صیقل دهید. قسمتی از ریل را که قرار است تکیه‌گاه ثابت روی آن نصب شود، تمیز کنید، لینت ثابت را روی ریل دستگاه قرار دهید و شل ببندید. بالای لینت ثابت را باز کنید و قطعه کار را در سه نظام قرار دهید به طوری که سطح صیقل شده یاتاقان روی فک‌های قابل تنظیم قرار گیرد. لونت ثابت را روی ریل دستگاه محکم ببندید. بازوی بالای لینت ثابت را ببندید و فک‌ها را روی قطعه کار تنظیم کنید.
باید بین فک‌ها و قطعه کار 0.025 میلیمتر فاصله وجود داشته باشد. پیچ‌های قفل‌کننده فک‌های قابل تنظیم را محکم کنید. قبل از روشن کردن دستگاه تراش، سطح یاتاقان را به مقدار زیاد با روغن غلیظ چرب کنید. عملیات ماشینکاری را ادامه دهید. به طور مداوم سطح یاتاقان و فک‌های قابل تنظیم را بررسی کنید تا مطمئن شوید که لایه‌ای از روغن غلیظ بین آنها وجود دارد. با ادامه عملیات ماشینکاری، سطح یاتاقان و فک‌های قابل تنظیم را نیز بررسی کنید زیرا وقتی قطعه کار گرم میشود، منبسط میشود و فاصله بین فک‌ها و قطعه کار را کاهش می‌دهد.
برای فک‌های لینت ثابت باید یک سطح تکیه‌گاه فراهم شود. سطح تکیه‌گاه معمولاً مستقیماً روی قطعه کار ماشینکاری میشود، همانطور که نشان داده شده است. وقتی قطر قطعه کار برای ماشینکاری کوچک است و سطح تکیه‌گاه خیلی کوچک میشود یا قطعه کار به گونه‌ای شکل داده شده است که ماشینکاری آن غیرعملی است، می‌توانید از یک واسطه برای ایجاد سطح تکیه‌گاه استفاده کنید. واسطه دارای یک سطح تکیه‌گاه، یک سوراخ که قطعه کار از آن عبور می‌کند و پیچ‌های تنظیم است. پیچ‌های تنظیم، واسطه را به قطعه کار می‌بندند. آنها همچنین برای تراز کردن سطح تکیه‌گاه و هم مرکز کردن قطعه کار (دور کردن کار ) استفاده می‌شوند، بنابراین می‌توان از یک واسطه برای ایجاد سطح تکیه‌گاه استفاده کرد. برای اطمینان از هم مرکزی بودن (دور بودن کار ) از یک ساعت انیکاتور عقربه‌ای استفاده کنید.
انتخاب و استفاده از لینت ثابت و متحرک
انتخاب بین لینت ثابت یا متحرک به ماهیت کاری که باید انجام شود و ویژگی‌های قطعه بستگی دارد. در همه موارد، تنظیم صحیح کفشک های نگهدارنده برای جلوگیری از خراش یا رد روی قطعه بسیار مهم است. علاوه بر این، روغن‌کاری مناسب نقاط تماس، اصطکاک را به حداقل می‌رساند و ماشینکاری روان را تضمین می‌کند.
خلاصه اینکه، لینت ثابت یا متحرک ابزار ارزشمندی برای متخصصان باتجربه و آماتورها هستند . آنها ثبات و دقت را تضمین می‌کنند و به شما این امکان را می‌دهند که با چالش‌های کارهای پیچیده روبرو شوید و به پرداخت‌سطح ماشینکاری بی‌عیب و نقص دست یابید.
مزایایی استفاده از لینت
- جلوگیری از آویزان شدن بیش از حد کار در حین چرخاندن طولانی مدت آن
- دور کردن خودکار برای کاهش زمان کاری، بهره‌وری را افزایش داد.
- دقت بالای دور کردن قطعه کار
مشخصات یک لینت خوب
- تمام لینت های ثابت استاندارد دارای سیستم روانکاری هستند.
- سیلندر محرک مجهز به جک یکپارچه است که از افت ناگهانی قطعه کار پشتیبانی می‌کند.
- لینتها مبتنی بر طراحی ویژه بلبرینگ غلطکی هستند که در عمل ثابت شده است
- محافظ براده قابل تنظیم ۳ تکه برای غلتک‌های بیرونی با حداقل کاهش محدوده گیره
- لینت های ثابت را می‌توان روی ماشین‌های تراش مورب یا تخت نصب کرد. براکت سفت و سخت و دقیق، دقت در مرکز را تضمین می‌کند.
- در ساخت بدنه لینت باید از آلیاژ مناسب استفاده کرد تا تحمل وزن و تنش قطعه کار را داشته باشد
- ماشین کاری بدنه و فک های لینت باید از دقت بالا برخوردار باشد تا توازی قطعه کار با ریل دستگاه و اسپیندل برقرار باشد .
- سطح زیرین لونت باید مناسب با ریل دستگاه و با دقت ماشین کار شود . چنانچه در ماشین کاری این قسمت دقت لازم به عمل نیاید لینت از دقت لازم برخوردار نبوده و باعث ایجاد زاویه ناخواسته بین ریل و فک های نگهدارنده خواهد شد
- لقی بازو و فک لینت نباید از حد استاندارد بیشتر باشد چنانچه لقی مجاز فک ها رعایت نشود علاوه بر کاهش دقت لینت باعث بروز لرزش و تنش در قطعه کار خواهد شد
- بلبرینگ های فک لینت باید مرغوب بوده و از نوع خود تنظیم باشد تا بتواند با سطح قطعه کار منطبق شود
- جک های پیچی لینت باید نرم و روان حرکت کرده و از دوام کافی برای تحمل تنش ماشین کاری برخوردار باشند
- طول غلاف جک های لینت باید طوری طراحی شود تا از ماکزیمم ظرفیت قطر لینت بتوان استفاده کرد
- بست زیرین و پیچ نگهدارند باید از استحکام کافی برای محکم کردن لینت روی بستر دستگاه برخوردار باشد.
